Η µια λέει, αρκεί και µόνο που ανοίγεις τον «κουµπαρά». Το χρήµα που µοιράζεται στις διάφορες παραγωγικές οµάδες και φθάνει στην αγορά, σε κάθε περίπτωση, επιφέρει οφέλη στην οικονοµία και προσθέτει πόντους στους αναπτυξιακούς δείκτες.

Η άλλη λογική, µιλάει για στόχευση. Εδώ έχει τη σηµασία του ο πολλαπλασιαστής οφέλους. Αυτό που λένε οι οικονοµολόγοι, ότι για κάθε ευρώ που διατίθεται, το όφελος θα πρέπει να είναι διπλό και τρίδιπλο. ∆ηλαδή, το ένα ευρώ, σε εύλογο χρονικό διάστηµα να φέρνει δύο, τρία ευρώ ή και περισσότερα.

Αν για παράδειγµα στην περίπτωση του βιοµηχανικού ροδάκινου, αφήσεις τους αγρότες να καλλιεργήσουν σε όποια περιοχή θέλουν, ό,τι ποικιλίες νοµίζουν, µε οποιονδήποτε τρόπο εγκατάστασης της φυτείας, χωρίς αντιχαλαζικά δίχτυα και µέτρα ενεργητικής προστασίας, είναι πολύ πιθανό, τα κόστη αυτής της επιλογής να µην αποσβένονται ποτέ.  Την ίδια στιγµή, οι αποζηµιώσεις για φυσικές καταστροφές θα διαδέχονται η µια την άλλη. Το προϊόν που θα φθάνει στην αγορά δεν θα έχει τα απαιτούµενα στάνταρτς και οι τιµές παραγωγού θα είναι χαµηλές. Για κάθε ευρώ, επιστρέφει πίσω, σίγουρα κάτι λιγότερο και από ένα ευρώ.

Αντίθετα, αν για όλα αυτά υπάρχει σχεδιασµός, αν οι ποικιλίες είναι προσαρµοσµένες στο µικροκλίµα της περιοχής και µοιρασµένες µε βάση τη ζήτηση της µεταποιητικής βιοµηχανίας, αν προβλέπονται αντιχαλαζικά και µέτρα ενεργητικής προστασίας της παραγωγής, αν υπάρχει µέριµνα για κατάλληλη καλλιεργητική φροντίδα, αν οι αποζηµιώσεις βγαίνουν αυστηρά και µε βάση ψηφιακά συστήµατα ακριβούς πληροφόρησης, τότε όλα µπορούν να εξελιχθούν αλλιώς.

Το ίδιο και στην ελαιοκαλλιέργεια. Η διεθνής ζήτηση για το ελαιόλαδο, αυτή τη χρονιά, προβλέπεται να είναι ζωηρή. Υπάρχουν προϋποθέσεις για βελτίωση της θέσης των παραγωγών. Αν υπάρξει κατάλληλη καθοδήγηση και φυσικά η δέουσα χρηµατοδότηση των καταξιωµένων οργανώσεων των παραγωγών, ώστε να δράσουν ολοκληρωµένα στη διαχείριση του προϊόντος και να διεκδικήσουν θέσεις στη διεθνή αγορά µε ποιοτικό, επώνυµο ελαιόλαδο. Τα οφέλη µπορούν να είναι µεγάλα και πιθανότατα διαχρονικά.

Αντίθετα, έχει «κοντά πόδια» µια οριζόντια άµεση ενίσχυση των καλλιεργητών, σαν κι αυτή, ύψους 126 εκατ. ευρώ που δόθηκε το 2020 µε αφορµή την πανδηµία. ∆εν συνέβαλε στη βελτίωση της θέσης του ελληνικού ελαιόλαδου διεθνώς. Αντίθετα, θα µπορούσε να πει κανείς, ότι διευκόλυνε τους Ιταλούς και Ισπανούς εµπόρους να προµηθεύονται ανώνυµο, ελληνικό, χύµα ελαιόλαδο, τουλάχιστον 50 λεπτά πιο φθηνά απ’ ότι όφειλαν να το πληρώνουν